Williams Fish Tales - Flipperkast restauratie deel 1
Een flipperkast dus en dat vraagt natuurlijk wel enige uitleg. Laat ik voorop stellen dat flipperen altijd een onderdeel is geweest van mijn leven en ik begon hier al op zeer jeugdige leeftijd mee op de camping in Meijel. De “silver ball” heeft me nooit meer losgelaten en mijn wens was altijd om eens zelf zo’n flipperkast te hebben. Die wens ging twee jaar geleden in vervulling en bij het schrijven van dit blog heb ik er alweer vier versleten ;-). Deze flipperkast heeft een bijzonder plekje in “ons” hart en zal daarom nooit meer weggaan. Het wordt tijd voor een blog wat waarschijnlijk in delen gaat komen want op het moment van schrijven is dit project nog verre van afgerond. Let’s play ball!!!
Hoe het begon.
Het was eind maart 2012, koud en winderig. Ga ik vissen? Nee, te koud. Wat ga ik doen? Naar Vlaardingen dan! Mijn vriendin ging onder protest mee en samen reden we naar de toen nog niet failliete Jukeboxshop. Ik had op internet deze handelaar gevonden en vond het een leuk idee om daar eens te kijken of we op een flipperkast konden spelen. Eenmaal aangekomen en verwelkomd konden we kiezen uit een aantal kasten, Lethal Weapon, Frankenstein en Fish Tales. Mijn vriendin nam meteen het voortouw en speelde op de LW terwijl ik toekeek. Hmm, dit was hem niet en ze stapte over naar de Frankenstein. Deze flipperkast was al zo afgeragd dat er niet normaal op gespeeld kon worden. Jammer want hij leek best leuk. De laatste flipperkast was dus de FT en ik drukte op de startknop. Wat we hoorde liet ons meteen hard lachen: “Gone Fishing, leave a message”. De kast speelde heerlijk en zat vol met humor. Alles draaide om het vissen ( wat natuurlijk voor mij erg leuk is) en mijn vriendin moest ook erg lachen om deze flipperkast. Ook zij speelde een aantal potjes en we raakte er snel aan verslaafd. Natuurlijk lieten we niets merken aan de eigenaar en vertelde hem dat we er over na gingen denken. Jajaja, die eigenaar was natuurlijk niet dom en zei, niet te lang hoor want hij is zo weg!!! Wisten wij veel en natuurlijk hapte ik toe. Dom, dom dom achteraf maar ja. Ik bloed er nog steeds voor. Het kostte ons een “veel te flinke duit” en al snel werd duidelijk wat voor een bak schroot we hadden gekocht. Wat nu??? De eigenaar reageerde niet meer en de kast zat vol storingen. Gelukkig was ik aangesloten bij de nfv (Nederlandse Flippervereniging) en kon ik daar aardig wat informatie krijgen en daarnaast heb ik een handige vader die me met veel dingen een eind op de goede weg hielp maar toch, het bleef een stuk schroot.
Op deze foto is de kast van buiten al helemaal schoongemaakt maar van binnen (een drama). Een van de kwalen die de Fishtales in het bijzonder maar alle andere flipperkasten ook hebben is het verkleuren van het artwork. Deze is in een vergevorderd stadium. Het lijkt nicotine geel (is het ook) terwijl het oranje moet zijn. En Ron zou Ron niet zijn als hij daar alweer van baalde. Na heel wat potjes gespeeld te hebben begonnen we ineens een brandlucht te ruiken. Hmmm, da’s niet goed. Er werd meteen gezocht naar de oorzaak en ik dacht deze snel gevonden te hebben. Een zwaar verkoolde J115 connector. Deze werd meteen vervangen maar de brandlucht was niet weg. Het powerboard met triac’s stonk nog steeds en de triac’s werden loeiheet. Na een hoop gezoek op diverse forum’s besloot ik maar eens een kans te wagen. Helaas weinig response dus met mijn pitbull mentaliteit en mijn vader gek vragend dit probleem toch opgelost.
Het werd tijd voor een nieuw project.
De Leds en het schoonmaken
Zoals je bovenstaand al kan lezen werd de hele kast voorzien van Leds. Dit gaf me meteen de kans om de binnenkant eens grondig aan te pakken. Was dat nodig????????????????????????
VOOR:
NA:
En dit was alleen maar een klein printplaatje onder het speelveld. Je begrijpt dat ik de complete kast moest demonteren, speelveld eruit, speelveld leeg en poetsen, poetsen, poetsen.
Ging hij daar nou beter van spelen? Nee dat niet maar het was toch weer een stap in de richting van een betere kast in plaats van een stuk schroot. Ik had nu ook meteen de mogelijkheid om het speelveld te voorzien van nieuwe rubbers en een grondige wax beurt. Wat me eigenlijk meteen al opviel toen was het versleten stuk wat zeg maar vanaf de twee groene vissen tot aan de omhoog staande boot liep. Hier was nagenoeg geen laklaag meer aanwezig en de beschadigingen waren al goed te zien. Ik moest hier wat aan gaan doen maar op dat moment had ik daar niet de kennis en durf voor. Dat wordt een later project dacht ik toen. Het was op dat moment het doel om de kast schoon te maken en te voorzien van Leds.
Bah, nog z’n smeerboel. Dat komt ook nog wel eens goed in een volgend project maar daar zul je in deel twee meer over lezen. Het belangrijkste was de kast dus van het stinken en verbranding te redden door alles met led’s te steken.
Het resultaat mocht er wezen en het was toch een heel verschil met hoe het was. Ik moest er even aan wennen maar dat gebeurde snel.
Tot zover deel 1. We zijn al een aardig eindje op weg richting de eindstreep maar we hebben nog wel een deeltje nodig :-)